Een beetje geschiedenis….

Het begon allemaal in 2007 met de sloop van de oude woning: het ouderlijke huis van mijn moeder… De nieuwbouw was klaar in 2008. Alles is dus opnieuw aangelegd. Er werd gestart met het plaatsen van een tuinhuisje en het uitgraven van de twee vijvers. De boom aan de voorkant van het huis stond er al. Mijn moeder plantte die destijds aan als twaalfjarige. Dit boompje, een Spaanse Aak, is afkomstig van de Zandput een eindje verderop in de Zoutestraat.

Aan de voorkant staat er nu nog steeds de oude, 'originele' Ligusterhaag en ook het kasseienpad bleef ongewijzigd... Waar nu de schuur staat, lag vroeger een klein boerderijtje. De tamme kastanje en de kersenboom achter de schuur stammen eveneens uit die tijd. Aan de achterzijde van het huis staat er een grote Trachycarpus die origineel eerst op de Zeildijk stond, daarna verhuisde naar Kapellebrug (Tuin: 'De Groene Oase' ) om vervolgens opnieuw terug te keren naar de huidige locatie.

Een bijzonder leuk detail hierbij is dat ik deze op mijn vijftiende zelf heb gekocht in België op een plantenbeurs in Merelbeke ( België) voor toen 1000 franken.

Uiteraard werden ook heel wat nieuwe bomen aangeplant, zoals diverse sierappels, een Japanse notelaar, walnotenboom en tulpenboom. Ook de ‘Zeeuwse-hagen’ stammen uit die tijd. Het betreft hier sleedoorns, meidoorns, hondsroos, lijsterbes en Spaanse aak. Verder zijn de paden aangelegd met split en bestaan de randen uit kasseistenen, alles bij elkaar zorgt dit voor een natuurlijke uitstraling. Alles bij elkaar een half levensverhaal.

Blijft natuurlijk nog de prangende vraag: ‘Waarom Taraxacum en Urtica’ (Paardenbloem en Brandnetel) als tuinnaam? Nochtans is het antwoord heel eenvoudig… ‘Urtica’ verwijst naar de vele brandnetels die op het terrein aanwezig waren. ‘Taraxacum’ dan weer naar de paardenbloem waar ik als klein kind helemaal gek van was. ‘Ja, ik plukte ze graag’ tot grote ergernis soms…. de vlekken gingen immers niet meer uit de kleding. Dat verduidelijkt dan vast ook wel waarom er op het logo een paardenbloem en brandnetel afgebeeld staan, het is niet uit de lucht komen vallen.

Gedurende al die jaren groeit de bekendheid van de tuin, wordt er actief deelgenomen aan Open Tuindagen en worden plantjes uit eigen tuin verkocht. Onze eigen plantjes kweken we met veel liefde op op een speciaal daarvoor aangelegd stukje tuin en werden steeds door andere tuinliefhebbers gesmaakt. De komst van Corona zorgde voor de introductie van ons huidige ‘Plantenkraampje’ dat nog steeds een succesverhaal is.

Begin 2021 besluiten mijn ouders het huis aan ons te verkopen. Het jaar daarop wordt dan de schuur gebouwd. De hoofdlijnen van de tuin blijven bestaan, enkele stukken worden wel vernieuwd of aangepast volgens de ‘stijl’ van de schuur. In 2023 trekken we deze lijn gewoon verder door met de nodige schilderwerken: we voorzagen zwarte lantaarns, een zwart tuinhuis en zo verder… Ook de nestkastjes waren aan vervanging toe. Momenteel hebben we zo maar liefst negen nestkastjes in de tuin hangen en met succes ! Ook zijn er in de loop van de jaren spontaan orchideeën gaan groeien in de vijver, de natuur kan zich dus heel goed vinden in onze manier van tuinieren en daar zijn we best wel trots op… - Het is elke dag weer genieten van ons stukje natuur -

Ook afgelopen jaar, in 2024, bleven we niet op onze lauweren rusten, maar waren we actief bezig met het verjongen van een aantal stukken tuin. Met een tuin blijf je altijd gezond bezig en je krijgt er zoveel voor terug !

Wie nieuwsgierig is geworden, raden we aan om tijdens de Open Tuindagen eens een kijkje te komen nemen naar dit alles. Bij ons is de toegang altijd gratis en dat zal altijd zo blijven...